Sunnlensk saga

Meðan Krónan var enn með verslun á Selfossi, gerði ég nokkrum sinnum verðkönnun í verslunum hér á Selfossi og varð mikið uppistand eftir hverja þeirra. Fyrsta könnunin var birt á Útvarpi Suðurlands og eftir þau harkalegu viðbrögð verslunareigenda sem hún fékk, sögðu forsvarsmenn hinna sunnlensku fjölmiðlanna: "Þarna sérsðu Soffía af hverju blöðin hér hafa ekki birt verðkönnun í mörg ár!" Það var víst ekki auglýst hjá þeim lengi á eftir!!!
Ég komst að ýmsu athyglisverðu um verðkannanir.
Eitt er að búðirnar áttu sérstakar "verðkönnunarvörur" sem dregnar voru fram, neðst úr frystinum eða úr efstu hillu í kælivörurekkanum. Þarna var t.d. nautahakk í Krónunni, sem ég fór og kannaði nánar. Hakkið var framleitt sérstaklega fyrir Krónuna hjá Goða á Kirkjusandi, í litlu magni og á lægra verði og þetta ódýra hakk var líka blandað sojakjöti, en ekki hreint nautgripahakk. Mig minnir að það hafi verið auðkennt sem Sparhakk úr nautakjöti, en lesa mátti líka sojakjöt í smáaletri innihaldslýsingarinnar. Þetta fékk ég staðfest hjá starfsmanni sem svaraði fyrir málið þegar ég kannaði það hjá Goða.
Annað er að verslanirnar höfðu, ásamt ASÍ og Neytendasamtökunum, samþykkt reglur um framkvæmd verðkannana. Í þeim fólst m.a. að sá sem gerði verðkönnun ætti alltaf að gefa sig fram við verslunarstjóra strax og hann kæmi inn í verslunina til að gera könnunina, og það gerði ég.
Svo mátti bara bera saman algjörlega sambærilegar vörur, sömu vörutegund í sömu stærð af pakkningu. Ekki mátti umreikna kílóverð eftir stærð pakkninga. Svo voru ótrúlega oft mismunandi stærðir pakkninga í verslununum. Þannig fékkst kannski bara 1 kg pakkning af kornflakesi í annarri versluninni, þegar 750 g pakkning fékkst í hinni og svo hafði þetta víxlast í næstu heimsókn. Þá var líka talsvert um að innlendar vörur væru sérpakkaðar undir vörumerkjum verslananna og því mótmælt harðlega að um sömu vörur væri að ræða, Bónuskex og Krónukex voru sko hreint ekki sambærilegar vörur, þótt ég sæi og fyndi engan mun á þeim og Frónkexi!
Ekki má gleyma klósettpappírsskandalnum! Fékk lærðan fyrirlestur um mismunandi gæði og magn á klósettrúllum, eftir hneyksluninni yfir að ég skyldi voga mér að brjóta verðkönnunarreglur um að bera ekki saman mismunandi vörur. Ég hringdi skömmu seinna í Gunnar kaupmann í Horninu og hann sagðist vera upptekinn við að mæla lengdina á rúllunum hjá sér og eyða orðið löngum stundum á afluktum stað til að geta svarað fyrirspurnum viðskiptavina sinna um mýkt og rakadrægni klósettpappírs. Ef þið sjáið ekki klósettpappír í verðkönnunum, þá vitið þið hér með hvers vegna.
Tannkremstúpur af sömu stærð var líka erfitt að finna í sama vörumerki og þegar þær funndust, gat önnur túpan staðið á haus en hin ekki og þar með urðu þær ósambærilegar.
Svo sendi ég verslunarstjórunum afrit af könnuninni á tölvupósti og dró djúpt andann, því á eftir fylgdi holskeflan. Guðmundur Marteinsson í Bónus kom nokkrum sinnum austur, alveg öskureiður, af því einhver kjöttutla fannst ódýrari í Krónunni á Selfossi en starfsmenn hans höfðu skannað í einhverri Krónubúð í Reykjavík á sama tíma. Svo bar hann það upp á okkur að við værum hlutdræg af því að Krónan væri hluti af gamla KÁ veldinu og því verslun heimamanna.
Þetta með krónumuninn, sem komið hefur fram í umræðunni undanfarið, kom líka í ljós í könnunum okkar. Bónus lagði sig fram um það að hafa margar vörur 1 kr ódýrari en Krónan. Hvort það voru samantekin ráð, held ég ekki, en það var allavga þegjandi samkomulag um að svona yrði þetta. Krónumenn sögðust leiða með sínu verðlagi og svo stillti Bónus sig af þessari einu krónu lægra.
Við forhertumst bara á neytendavaktinni og tókum til viðbótar verðkönnuninni, samanburð á hillumerkingum og kassaverði, hvort verðmerkingar vantaði á búðarhillur og hvort vörur væru komnar fram yfir síðasta söludag.
Útvarp Suðurlands fitnaði allavega ekki á auglýsingasamningum við verslanakeðjurnar.
Hvernig gengur annars ASÍ eða Neytendasamtökunum að fá fjölmiðla á landsbyggðinnii til að aðstoða sig við gerð verðkannana eða annarra neytendakannana, eða bara að fá þær birtar?

Segir blekkingum beitt þegar verðkannanir eru gerðar